Ovaj mistični natpis nalazi se na grobu prikazanom na čuvenoj Pusenovoj slici “Arkadijski pastiri”. To je i moto na grbu Pjera Plantara de Sen-Klera (V.M. Sionskog Priorata), a po rečima Nicka Rhodesa, upravo je ovaj natpis bio inspiracija za nastanak grupe Arcadia. Arkadija je oblast na Peloponezu, ali izvan geografskog konteksta to je mitska idilična, rajska zemlja. Zašto je baš ova grčka provincija izabrana da bude zemaljski raj? Po predanju, pleme Benjaminovo bilo je prognano iz Judeje zbog silovanja jevrejske djevojke. (Zanimljiva sličnost sa trojanskom pričom, kao i sa izgovorom za počinjen genocid nad Etrurcima.) Simbol Benjamita je bio vuk.Benjamiti su migrirali do Arkadije i do Troje (zanimljiv podatak onima koji Troju traže na našim prostorima), a potom do Panonije (gdje je rođen Farumand – deda Merovea, osnivača merovinške dinastije), da bi kasnije došli do Galije gdje su konačno postali slobodni, liberi, franci, i uspostavili merovinšku dinastiju. Po savremenim ezotericima upravo je očuvanje merovinške dinastije raison d’etre Sionskog Priorata. Pelazg praotac svih Pelazga rođen je u zemlji Arkadiji gde će se po pelaškom predanju roditi i pravi sin božiji. Pelaška kosmogonija govori o Boreju – severnom vetru, koji je u obliku Krilate Zmije-Zmaja oplodio golubicu Eurinomu (sveti duh) i ona je snela jaje iz kojeg je nastao čitav univerzum.
ET IN ARCADIA EGO… Giovanni Francesko Barbieri poznatiji kao Guercino verovatno je prvi upotrebio ovaj enigmatski zapis na jednom likovnom prikazu. Njegova slika ET IN ARCADIA EGO nastala je u periodu između 1618-1622. Na slici su prikazana dvojica pastira, koja su pronašla grob na kome se nalazi zapis ET IN ARCADIA EGO, dok se na grobu nalazi lobanja. Nešto kasnije u periodu između 1627-1628 nastaće istoimena slika Nikole Pusena, sa gotovo indentičnim prikazom, samo što se pored dvoje pastira na njihovoj levoj strani nalazi pastirica u belom, dok je na njihovoj desnoj strani prikazan rečni bog koji personifikuje svetu reku Alfeus. Njegovo lice je skriveno poput podzemne reke Alfeus. Ova zagonetna reka prolazi kroz Arkadiju, ponire i teče poput zmije preko Sicilije do Fontane Aretusa u Španiji. Reka Alfeus prikazana je na slici “Izvor sreće” Renea Anžujskog iz 1457 godine. Rene Anžujski je bio jedan od centralnih pokretačkih duhova renesanse, a po pisanju Majkla Bejdženta, Ričarda Lija i Henrija Linkolna (autori bestselera “Sveta krv, Sveti gral”) Rene je bio i Veliki Majstor Sionskog Priorata. Po nekim istoričarima Rene je sahranjen na ostrvu Sipan nedaleko od Dubrovnika. Za moderne okultiste Alfeus predstavlja tok prvotnog (Alfa) znanja koje je Enki, Prometej, Lucifer, taj anđeo svetlosti podario odabranim inicijatima. Ta inicijacija u obliku primopredaje znanja obavljena je u mestu primarnog kontakta. Ovo mesto je simbolički označeno kao Sion (zanimljivo je da se u filmu MATRIX tako zove i posljednji grad ljudi). Arkadijska tematika uvek je bila deo sionske priče, jer Sion jeste u Arkadiji! Alfeus predstavlja gralsku-zmajsku lozu (Le Serpent Rouge). Uvek su postojali oni koji su pripadali gralskoj-zmajskoj lozi, u narodu poznati kao Zmajevi-Zduvači. U svim delovima sveta oni su bili na vrhu kastinske piramide, to su druidi, bramani, tebanski sveštenici, lučonose, prosvetljeni… Zmajevi (oni koji jasno vide) uvek su bili predstavljeni kao pastiri, vodiči čovečanstva, navigatori Barke Božije (nautioner-titula V.M. Sionskog Priorata). U Arkadiji je postojao grad koji se zvao Eva, kao i istoimena planina. Ime Eva predstavlja zmiju, a zmija predstavlja gralsku lozu mundanih kraljeva, navigatora čovečanstva.
Nekih deset godina posle stvaranja slike ET IN ARCADIA EGO, Pusen stvara i drugu sliku istoga naziva. Ovog puta na slici se nalaze trojica pastira i devojka okupljeni oko groba i mističnog zapisa na njemu: ET IN ARCADIA EGO. Za razliku od prve verzije gde možemo anticipirati iznenađenost, pa i uplašenost pastira, u drugoj verziji se oseća opuštenost i harmonija, kao da je grob zaista viđen po drugi put, a devojka koja posmatra grob nije pastirica, već je prikazana kao dama plemenitog roda. Druga verzija urađena je po principima “svete geometrije”. Ona sadrži pentagram čije je središte tačno na čelu devojke. Pentagram je, po Sumerima predstavljao “iluminisane” bogove-kraljeve, dok je u Arkadiji bio simbol Hermesove gnoze. Po autorima knjige “Sveta krv, Sveti gral” ova slika u sebi krije veliku tajnu, i bila je svojevrsan izvor moći. Po njima Luj XIV uradio je sve da bi se domogao ove slike, da bi je brižno čuvao u svojoj sobi.
ET IN ARCADIA EGO… Šta zapravo znači ova latinska sentenca? Obično se interpretira kao “memento mori”, kao da se smrt obraća i govori “čak i u Arkadiji ja postojim”, čak i u tom zemaljskom raju smrt je prisutna i ne može se izbeći. Bejdžent, Li i Linkoln nude novo i drugačije iščitavanje ove čuvene sentence. Po njima ona je anagram od “I! Tego arcane dei” - što bi značilo “Odlazi! Čuvam tajne božije.” Autori knjige “The Tomb of God” (Grobnica božija) Richard Andrews i Paul Schellenberg, smatraju da ovoj sentenci nedostaje reč “sum”, i da je to anagram od “arcam dei tango Iesu” što bi značilo “dodirnuo sam grobnicu boga-Isusa”. Po savremenim ezotericima ova se sentenca može shvatiti i kao “Ja čuvam grob kralja IA”. IA se fonetski sastoji iz slova I i A, “I” predstavlja oko dok “A” predstavlja piramidu, simbolički ovo ime predstavlja Svevideće oko u trouglu. IA je bog svetlosti, on je kralj to jest’ Kad, on je u starom Sumeru bio znan i kao Enki, gospodar dubokih voda, otac dinastije bogova-kraljeva. Sama reč Arcadia može se tumačiti kao Arca dei (barka božija).
Knjiga “Sveta krv, Sveti gral” nastala je 1981 godine, kao rezultat istraživanja trojice autora Henrija Linkolna, Ričarda Lija i Majkla Bejdženta. Ovaj bestseler je zaslužan za nastanak mitologije o Sionskom Prioratu, navodnom tajnom društvu koje je osnovano u 11-om veku od strane Godfrija Bujonskog na brdu Sion pored Jerusalima, koje postoji do dana današnjeg, a koje je na svom čelu imalo i takve pojedince kao što su Leonardo, Botičeli, Njutn, Igo, Debisi, Kokto… Po hipotezi iznesenoj u knizi, Raison d’etre Sionskog Priorata je očuvanje merovinške loze koja vodi direktno poreklo od Isusa Hrista i Marije Magdalene. Ovo tajno društvo je prikazano kao sila koja je stajala iza nastanka takvih organizacija kao što su Templari i Slobodni zidari. U mnogome iza kreiranja mitologije Sionskog Priorata stajala je i kontraverzna ličnost Pjera Plantara de Sen-Klera (po Bejdžentu, Liju i Linkolnu Veliki Majstor Sionskog Priorata). Osporavatelji ove hipoteze smatraju da je čitava priča o Sionskom Prioratu izmišljotina stvorena 50-ih godina u Francuskoj od strane šarlatanske ličnosti Pjera Plantara. U knjizi se značajno mesto pridaje Arkadijskoj priči i slici Nikolasa Pusena ET IN ARCADIA EGO, što je i moto na grbu Pjera Plantara. “Sveta krv, Sveti gral” kao i “Otkrovenje Templara” Lin Piknet i Klajva Prinsa su knjige čiji se uticaj najviše može prepoznati u “Da Vinčijevom kodu”. Ovaj bestseler Dena Brauna pokrenuće pravu hiperinflaciju knjiga, web sajtova, radio i televizijskih emisija, na temu Templara, Sionskog priorata, Hristovih potomaka i uloge Marije Magdalene u hrišćanstvu. “Da Vinčijev kod” je zaista globalni fenomen koji je Sionski mitos pretvorio u svojevrsnu podkulturu. Autori knjige “Sveta krv, Sveti gral” (bez Henrija Linkolna) tužili su Dena Brauna zbog kršenja autorskih prava. Sud je presudio u korist Brauna, a Li i Bejdžent su platili milionski iznos za sudske troškove, ali je medijska pažnja zbog suđenja bacila nanovo svetlost na “Svetu krv, Sveti gral”, koja je posle više od 20 godina od svog prvog izlaska ponovo postala bestseler. Za razliku od Bejdženta i Lija autori “Otkrovenja Templara” nisu tužili Brauna, već su se pojavili kao statisti u filmu Da Vinčijev kod, kako sede u autobusu odmah iza Toma Hanksa i Odri Tatu koji su se uputili ka londonskom Templu.
ET IN ARCADIA EGO… Po rečima Nicka Rhodesa ovaj zagonetni natpis prikazan na istoimenoj Pusenovoj slici inspirisao je Simona Le Bona, Rogera Taylora i njega (svi članovi čuvenog Duran Duran) da 1985 godine formiraju bend Arcadia. Bend je postojao samo godinu dana i izdao je samo jedan album tako sionskog naziva “So red the Rose”. Album je bio platinasti, a za njega je Simon Le Bone rekao da je to “najpretenciozniji album ikad napravljen”. Na njemu su gostovali Sting, David Gilmor (Pink Floyd), Mark Egan (Pat Maheny Group), Grace Jones… Neki od naziva pesama na albumu su: “El Diablo” i “Rose Arcana”, a spot za pesmu “Missing” gde dominira prikaz skarletne žene (alegorični prikaz Marije Magdalene) anticipira sionsku priču. Na albumu se nalazi i numerički kod, nasumični niz cifara, za koji nije dato objašnjene (očigledno poigravanje sa sionskim mitosom). Zanimljivo je da se na omotu albuma nalazi crtež Žana Koktoa (po autorima knjige “Sveta krv, Sveti gral” Kokto je bio jedan od Velikih Majstora Sionskog Priorata) na kojem je prikazana skarletna žena. Čiji grob nosi natpis ET IN ARCADIA EGO? Postoji verovanje da je grob prikazan na Pusenovoj slici stvaran, i da se nalazio na jugu Francuske u oblasti oko sela Ren-le-Shatoe. Po autorima knjige “Sveta krv, Sveti gral”, grob pripada Mariji de Blansfor, koja je bila povezana sa Sionskim Prioratom, i koja je bila potomak Bertrana de Blansfora, četvrtog Velikog Majstora Reda Vitezova Templara. Po njima, kao i po drugim teoretičarima konspiracija ovaj grob možda čuva posmrtne ostatke neke važne biblijske ličnosti, samog Isusa Hrista ili Marije Magdalene (naše gospe od Siona).
A sada ću napraviti jednu digresiju. Postoji grob koji nije ništa manje poznat od groba prikazanog na Pusenovoj slici, to je grob Jima Morrisona (The Lizard King) frontmena grupe The Doors (vrata, kapija, portal..). Morrison, pesnik erosa i tanatosa, jedan od najobrazovanijih aktera svetske rok scene, šaman, onaj je koji slavi priču zmije-zmaja. Ta “zmija dugačka sedam milja”, ta “stara zmija” jeste Le Serpent Rouge. Morrison je napustio svet brzo i iznenada u svojoj 27-oj godini, stvarajući od sebe mit, vezujući se za poznatu izreku “umri mlad i budi lep leš”. Morrisonova smrt obavijena je velom misterije. Trećeg Jula 1971. godine umro je Jim Morrison u Parizu kao žrtva narkotika. U ponedjeljak petog Jula u Londonu puštena je vest o Morrisonovoj smrti. Tog istog dana je američka ambasada u Parizu objavila saopštenje da ne raspolaže saznanjem da je bilo koji američki državljanin sa imenom James Douglas Morrison umro. Sedmog Jula Morrison je pokopan na Pariskom groblju Per Lasez u prisustvu nekoliko svedoka. Činjenica je da policija nije izvršila uviđaj, da nije izvršena autopsija, da ga je mrtvog videla samo njegova supruga Pamela, a indentitet lekara koji je potpisao umrlicu niko nikad nije utvrdio. Sve to stvorilo je brojne spekulacije od onih da je Morrison živ, da je pošao da živi život šamana u Africi, pa do onih da je bio žrtva političke likvidacije zbog navodne pripadnosti ekstremnoj levici, pa sve do spekulacija da se radi o ritualnom ubistvu. Za Morrisona se kaže da je sahranjen vrlo skromno na Pariskom groblju Per Lasez. Pa ipak, ma koliko banalno izgledalo, onima koji su naklonjeni konspiratologiji moglo bi se učiniti zanimljivim da je jedan overdozirani američki roker uspeo dobiti takvu grobnicu u Degolovskoj Francuskoj na groblju gde su tradicionalno sahranjivani elitni pripadnici francuskog društva. Pored supruge Pamele Karson, Morrison je sklopio i okultni brak sa novinarkom i spisateljicom sf romana Patricijom Kineli. Patricija je Dama Reda Templara (Suvereni Vojni Red Hrama Jerusalimskog) i popesa Keltske crkve. Osobama bujnije mašte nebi bilo strano zamisliti nekog poput Morrisona ili Rhodesa kako učestvuju u ritualu poput onog tako majstorski prikazanog u Kjubrikovom ostvarenju “Širom zatvorenih očiju”, i ne tako vešto dočaranog u komercijalnom Da Vinčijevom kodu.
ET IN ARCADIA EGO…natpis je na grobu. A grob je uvek materica, a materica je grob, jer smrt je život, a život je smrt! Inicijacija uvek znači smrt i vaskrsenje za života. Simbolika smrti i vaskrsenja prisutna je u trećem majstorskom stepenu slobodnog zidarstva, gde inicijat simbolički biva podignut iz groba. Jedan od simbola majstora masona jeste i lobanja sa ukrštenim kostima. Na Guercinovoj slici ET IN ARCADIA EGO, kao i na istoimenoj prvoj slici Nikolasa Pusena na grobu je prikazana lobanja. Poznato je da su Templari bili optuženi da su obožavali glavu. U njihovom templu nađena je lobanja optočena srebrom na kojoj piše CAPUT LVIII. Jedni tvrde da ta lobanja pripada Mariji Magdaleni, a drugi da pripada Jovanu Krstitelju. Lobanja je istovremeno i putir (gral) iz kojeg inicijat u teurgijskom ritualu ispija vino. Zmija simbolizuje kundalini energiju koja se od najniže čakre simbolizovane polnim žlezdama (između butnih kostiju) penje do najviše čakre simbolizovane glavom (lobanjom). Inicijat prolazi put preko kojeg se oslobađa manipulacije zasnovane na profanim željama i strahovima. Grob uvek predstavlja kapiju kroz koju Upućenik prolazeći postaje prosvijetljen i slobodan. Pobedivši zelju i strah, još ostade put kroz dveri smrti do potpune slobode.
PRIREDIO BRAT B.A.